Μεγαλώνοντας ως πιτσιρικάς στους Τοξότες Ξάνθης και περπατώντας δίπλα στις ρεματιές και στα χωράφια με καλλιέργειες καπνού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες υπήρχαν οι πανέμορφοι επισκέπτες γεμάτοι από φανταχτερά εξωτικά χρώματα, κατά εκατοντάδες στα καλώδια της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, εντυπωσιακά πουλιά με το όνομα μελισσοφάγοι.
Αργότερα, στο σχολείο μάθαμε ότι ο Μελισσοφάγος εξαπλώνεται σε Νότια Ευρώπη, Δυτική Ασία και Νότια Αφρική. Στην Ελλάδα είναι κοινό αναπαραγόμενο είδος σε Μακεδονία και Θράκη, αλλά πιο σπάνιο προς τα νότια. Η επιστημονική του ονομασία είναι Merops apiaster.
Ο μελισσοφάγος είναι κορακιόμορφο μεσαίου μεγέθους. Έχει μήκος 25-29 εκ., με προέκταση ουράς 0-3 εκ., και άνοιγμα φτερών 36-40. Επίσης αποτελεί το πιο πολύχρωμο πτηνό της Ευρώπης. Έχει πλούσια και φανταχτερά εξωτικά χρώματα. Το ενήλικο με κίτρινο λαιμό, γαλαζωπό σώμα, κιτρινόλευκα μπαλώματα ώμων και καστανοκόκκινη κορόνα-πλάτη. Οι φτερούγες του είναι ως προς τη μεριά του βραχίωνα πρασινομπέζ, ενώ τα ερετικά τα πρωτεύοντα γαλαζωπά και τα δευτερεύοντα κόκκινα. Απ’ την κάτω μεριά οι φτερούγες είναι μπεζ και οι άκρες και από τις δύο μεριές μαύρες. Πετά με μακρές κυματιστές κινήσεις. Το νεαρό είναι σαν μια ξεθωριασμένη εκδοχή του ενήλικου, με την πάνω μεριά του σώματος μπεζ.
Ο μελισσοφάγος αναπαράγεται σε ανοιχτές ζεστές περιοχές, καλλιέργειες, βοσκοτόπια, συχνά κοντά σε απότομα αμμώδη πρανή ποταμών, δρόμων κλπ. Είναι καλοκαιρινός επισκέπτης (μέσα Απριλίου – Αύγουστο) στη Νότια Ευρώπη και την Ασία και διαχειμάζει στη Δυτική και Νότια Αφρική. Επιδημητικό στο νοτιότερο τμήμα της ηπείρου. Μπορεί όμως να παρατηρηθεί και σε άλλες περιοχές. Είναι καχύποπτο πουλί. Χαρακτηριστικά τα ανοιξιάτικα περαστικά κοπάδια που κάθονται στα σύρματα ή περνούν ψηλά και προδίδονται από τη φωνή. Τρέφονται αποκλειστικά με έντομα που τα πιάνουν πετώντας και όπως φαίνεται και από το όνομά τους τρώνε συχνά μέλισσες και άλλα υμενόπτερα. Το κεντρί συνήθως το αφαιρούν τρίβοντας το έντομο στο χώμα, αλλά πολλές φορές το καταπίνουν και μερικές φορές τσιμπιούνται από τα έντομα που τρώνε. Οι μελισσοφάγοι φωλιάζουν σε χαλαρές αποικίες. Κατά την περίοδο αναπαραγωγής, φτιάχνουν τις φωλιές τους στο έδαφος σκάβοντας σε πλαγιές, όχθες ποταμών και αμμόλακους, βάθους 70–200 εκατοστών. Γεννούν 6-7 αυγά τα οποία κλωσάνε και το θηλυκό και το αρσενικό, στην αναπαραγωγή τα ζευγάρια έχουν και βοηθούς στην ανατροφή των νεοσσών που είναι συνήθως ανώριμα αρσενικά άτομα.
Για να τα αναγνωρίσετε όπου και αν τα συναντήσετε σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες από στιγμές της ζωής τους, του φίλου μου καλλιτέχνη & φωτογράφου Σαμπάν Ραμαδάνογλου.
